Ludzie, których historie warte są zapamiętania
ludzie
22.02.2022
To, co do tej pory odcisnęło na mnie największe piętno i leży u podstaw mojej schedy to okres dorastania i dojrzewania. Dlatego wybór tematu mojej pracy wydał mi się oczywisty. Mam 22 lata i chcę napisać esej o najbardziej prozaicznym dzieciństwie na świecie, które dla każdego będzie nieoryginalne, pospolite i nieciekawe, ale dla mnie niezwykle wyjątkowe.
więcej o Moje dziedzictwo - moje dzieciństwo
ludzie
22.02.2022
Kilka lat temu, podczas jesiennych porządków w budynku gospodarczym z 1925 roku, który przez pewien czas po wybudowaniu, był domem dla mojej prapraprababci, jej dzieci i wnuków, odnalazłem drewnianą szufladę wypełnioną dokumentami i zapiskami. Na jej dnie schowane było pudełko, w którym znajdowały się stare banknoty, zapisane zeszyty, okulary i brzytwa. Okazało się, że wszystkie te przedmioty należały kiedyś do mojego wujka Franciszka.
więcej o 07.08.1918 – 22.10.1936
ludzie
01.02.2021
Cała sytuacja zaczyna się kilka lat wstecz od tajemniczego telefonu do mojej mamy z zapytaniem czy jest spokrewniona ona spokrewniona z Eleonorą Słatyńską. Któż mógłby się spodziewać, że pytanie to będzie początkiem dobrej znajomości oraz wspólnej pasji do poznawania własnej rodziny i tworzenia wspólne drzewa genealogicznego.
więcej o Historia przodków łączy rodziny
ludzie
01.02.2021
Historia, opowieść, dialog, a może raczej opowieść o pewnej historii i dialog z tą historią – trójca elementów, stanowiąca o jednym z najważniejszych pierwiastków mojego życia, o moim dziedzictwie.
więcej o Dziedzictwo dialogu i pamięci
ludzie
01.02.2021
Lwów, 1930 – 1945. Wszyscy z ulgą korzystają z życia bez wojny, spacerują po mieście, gdzie w centralnym punkcie stoi kolumna Mickiewicza. Miasto dobrze prosperuje, kultury się przenikają w poszanowaniu względem innych, nikt nie chce być nachalny, uniwersytety w swojej szczytowej formie
więcej o Zesłane z ZSRR